Wobbler Syndroom bij Honden

Het Wobbler syndroom is een regelmatig voorkomende afwijking in het zenuwstelsel en het ruggenmerg bij bepaalde hondenrassen en dan met name bij de Dobermann Pincher en Deense Doggen. Wat zijn eigenlijk de symptomen van Wobbler en wat kan er precies aan gedaan worden? In deze blogpost hopen we u iets meer duidelijkheid over het Wobbler syndroom te kunnen geven en wat er nou precies tegen gedaan kan worden.

Wat is Wobbler bij Honden precies?

Wobbler bij honden is een erfelijke aangeboren zenuwaandoening waarbij er door druk komt te liggen op de rugwervels en nekwervels van een hond. Deze druk zorgt voor een instabiele situatie bij hond in wervels. Wobbler ( ook wel cervicale vertebrale instabiliteit genoemd) ontstaat doordat de 5e , 6e en 7e nekwervels instabiel met elkaar verbonden zijn of door misvorming in de ruggengraat van de hond. Waarom een hond daadwerkelijk zo'n afwijking heeft is tot op de dag van vandaag nog niet helemaal duidelijk, echter men vermoedt dat het te maken heeft met erfelijkheid en/of met de voeding. De afwijking zorgt ervoor dat er een scheur ontstaat tussen in de tussenwervelschijf die vervolgens weer voor een bepaalde druk zorgt op het ruggenmergkanaal. Deze druk op het ruggenmergkanaal en dus de uitval van zenuwen op deze plaats, zorgt voor een zekere vorm van instabiliteit en een slechte coördinatie (ook wel ataxie genoemd) bij de hond wat zich uit in in met name de achterhand. Hierdoor zal de hond sneller omvallen en vaak moeizaam wijdbeens gaan lopen. Het lijkt wel alsof honden met Wobbler op eieren lopen, zo voorzichtig zijn ze omdat ze vaak niet meer precies weten hoe ze nou hun achterpoten neer moeten zetten. Na verloop van tijd gaan de meeste honden ook slepen met hun achterpoten waardoor hun tenen over de grond heen slepen met als gevolg open wondjes op de poten. Wobbler is wat dat betreft een slepende ziekte die naar mate de tijd vordert als maar zal verergeren doorgaans. De problemen worden vaak dus ook steeds erger en soms zelfs zo erg dat een hond totale verlammingsverschijnsel vertoont in de achterhand. Wobbler bij honden kan vastgesteld worden door het inspuiten van een contrastvloeistof langs het ruggenmerg. Wanneer een hond daadwerkelijk Wobbler blijkt te hebben dan wordt middels de contrastvloeistof de versmalling duidelijk zichtbaar van de tussenwervelruimte nabij de laatste nekwervels. Zoals ik in het begin van dit artikel schreef komt Wobbler veelal voor bij Dobermanns en grote dogachtige honden zoals de Deens Dog. Vreemd genoeg openbaard Wobbler bij doggen zich veelal in het eerste levensjaar van de hond terwijl bij Dobermanns dit vaak pas op latere leeftijd (lees leeftijd van 5 a 6 jaar) zich opbaart. Wobbler syndroom bij honden - Rontenfoto

Wobbler syndroom bij honden - Rontenfoto

Kan Wobbler verholpen of genezen worden?

Op dit moment kunnen we hier vrij duidelijk over zijn. Nee op dit moment kan Wobbler niet volledig genezen worden. Er zijn in het verleden wel operaties uitgevoerd om hond van hun Wobbler syndroom af te helpen, echter deze operaties moeten toch bestempeld worden als zeer zwaar en heftig en bovendien in de herstelperiode lang en zwaar. Een hond zal volledig moeten revalideren waarbij zeker niet uitgesloten is dat de symptomen van Wobbler later alsnog weer de kop opsteken. Bij de uitgevoerde operaties onder honden die leden aan het Wobbler syndroom waren er slechts incidenteel honden die er echt van opgeknapt zijn, maar veelal werd de situatie van de hond er niet beter op. Vaak wordt dan ook gekozen voor de meer tradionele methoden zoals fysiotherapie en orthomanuele therapie als behandelmethode aangevuld met corticosteroïdeninjecties. Bent u fokker of specialist en heeft u ervaring met het Wobbler syndroom? Laat dan graag uw reactie achter hieronder, dat waarderen wij ten zeerste!